Bananiot wrote:I was hardly born at the time cowboy, but this is not the issue here. Do you believed that EOKA defeated Britain?
Bananiot wrote:Don't be stupid AEKTZIS. Enosis was the aspiration of the vast majority of the Greek Cypriots, including the communists. Despite this, there was never a vote on enosis, but I do not dispute the assertion that enosis was in the hearts of Greek Cypriots. What I dispute in this thread is the assertion that EOKA defeated the British. In his "DEPOSITION" Klerides makes a brave admission that the armed struggle as the chosen way to achieve enosis was wrong. I have written about this before, but now I will write about N. Lanitis, another prominent Cypriot (no connections with AKEL or the left in any way). Since it is okay to write in Greek I will also now write in Greek and hope I can drive the points home more convincingly.
Την εποχή που επικρατούσε το σύνθημα "Ενωσις και μόνον Ένωσις", ο Ν. Κ. Λανίτης (πτυχιούχος με λαμπρές επιδόσεις στο Κέιμπριτζ) διατύπωνε την άποψη ότι για λόγους πολιτικής γεωγραφίας, ο στόχος αυτός ήταν ανέφικτος και η εμμονή σε αυτόν, με μόνο καθοδηγητή το συναίσθημα, μόνο περιπέτειες θα προκαλούσε. Η δική του πρόταση ήταν ο αγώνας για την κατάκτηση συνταγματικών ελευθεριών, στο πλαίσιο της αποικιοκρατίας, που στο μέλλον μπορούσε να καταλήξει ακόμη και στην Ένωση, εάν αυτό ήθελε ο λαός της Κύπρου. Τον Μάρτιο του 1963, όταν ο Γιωρκάτζης, ο Παπαδόπουλος και άλλοι οπλαρχηγοί, καθοδηγούμενοι από το συναίσθημα προετοίμαζαν το λαό για τη σύγκρουση με τους Τουρκοκύπριους, ο Ν. Κ. Λανίτης δημοσίευσε μια σειρά προφητικών άρθρων στην εφημερίδα Cyprus Mail και προειδοποιούσε ότι η Κύπρος οδηγείτο προς την καταστροφή. Ο Λανίτης έγραφε πως η Ζυρίχη, παρά τα προβλήματά της ήταν ευλογία, διότι ήταν μια καλή βάση για την πρόοδο του πληθυσμού της ως συνόλου. Οι συμφωνίες, έλεγε, ήταν τόσο καλές, όσο οι άνθρωποι που θα τις εφαρμόσουν και αναφερόμενος στην επίρριψη των ευθυνών στους ξένους έγραψε: "Επιρρίπτουμε τις ευθύνες σε όλους τους άλλους. Νομίζω είναι καιρός να ανασκοπήσουμε την πορεία που αποφασίσαμε να πάρουμε προς αναζήτηση της πολιτικής μας ελευθερίας και να κάνουμε την αυτοκριτική μας".
Ο Ν. Κ. Λανίτης έγραφε το 1963 ότι το μέλλον της Κύπρου ήταν η ΕΟΚ. Προειδοποιούσε τους Έλληνες ότι η συναισθηματική εμμονή στην ένωση θα έφερνε την καταστροφή. Ότι θα έπρεπε να ήταν γενναιόδωροι προς τους Τουρκοκύπριους, για να μπορέσουν να απαλλάξουν το σύνταγμα από όλα τα διχαστικά στοιχεία του. Προειδοποιούσε, επίσης, τους Τουρκοκύπριους πως ένα τουρκικό κράτος στην Κύπρο θα ήταν πολύ μικρό για να επιβιώσει και θα καταντούσαν υποτελείς στην Τουρκία. Ύστερα από τη δημοσίευση των άρθρων αυτών, ο Τύπος της εποχής, που εξέφραζε το πολιτικό κατεστημένο, του επιτέθηκε χαρακτηρίζοντας τις απόψεις του προδοτικές.
Έπρεπε να φθάσουμε στα 2005 για να παραδεχθούμε τα όσα σοφά έγραφε ο Λανίτης και μάλιστα δια του στόματος του Προέδρου Παπαδόπουλου. Μιλώντας στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του συγγραφέα Παναγιώτη Περσιάνη "Η νομιμοποίηση του κυπριακού κράτους", ο πρόεδρος Παπαδόπουλος έκανε για πρώτη φορά δημόσια αυτοκριτική για τη στάση του έναντι στις συμφωνίες της Ζυρίχης, λέγοντας πως την εποχή εκείνη ο κυπριακός λαός [και η ηγεσία του] είχε κυριευθεί από το συναίσθημα και δεν ήταν σε θέση να κάνει το συγκερασμό μεταξύ συναισθήματος και λογικής. Ο κυπριακός λαός, ανέφερε "που για χρόνια ζούσε με το όραμα της ένωσης, βρέθηκε με ένα σύνταγμα που δεν το ήθελε, δεν το ζήτησε και δεν του δόθηκε ο χρόνος να κατανοήσει τα ωφελήματα και τα πλεονεκτήματα αυτού του νέου συντάγματος, το οποίο δεν ήταν μεν ένωση με την Ελλάδα, αλλά κάτι καλύτερο: ήταν μια ανεξαρτησία του λαού ολόκληρου".
Ειρωνία της τύχης: Την ίδια μέρα που ο Παπαδόπουλος έλεγε αυτά, η μοίρα το έφερε να κηδεύεται ο Νίκος Κ. Λανίτης, ο οποίος, από το 1960, έλεγε ακριβώς αυτά που ο τέος Πρόεδρος χρειάστηκε να περάσουν 40 ολόκληρα χρόνια για να τα κατανοήσει. Μερικοί στο φόρουμ ζουν ακόμη στα σύννεφα.
Users browsing this forum: No registered users and 1 guest