Cyprus-Forum.com

[Oracle]

gamwto...men mountarisketai oulloi opos ta tavrouthkia mollis kamei post o Bananiot!

DOn't worry bananiot, I'll organise them into some sort of order were you only need to deal with one at a time

Is there some kind of hierarchy of order you wish us to follow in replying to juicy Bananiot?

May I suggest something along the lines of who was quickest off the draw this morning ......

[Paphitis]

mountarisketai

please explain!

na mountaro...na shionosto/na shiso mesa....ok?

mountare to hell

It means to “lunge” but his Paphian inheritance deprives him of a decent vocabulary…

Just remember that there are 2 types of Cypriots.

Paphians and wannabe Paphians.

In your case the wanabe be part is much more pronounced as your are so fixated with Paphos.

Fear not, in order to become an honorary Paphian, you must first pass our very stringent initiation rituals. But prepare yourself mentally, as it will require a huge effort on your part in order to pass muster.

[Nikitas]

The report says that Cyprus has a LONG way to go before its black economy reaches the levels of that of Italy, a member of the G7 (G8?) and the level of Euro fraud enjoyed by Germany. And the RoC president has still not caught up to Tony Blair in getting peculiar party finances by dishing out favors and honors.

Do us all a favor Bananiot!

[Bananiot]

This is how Loucas Charalampous saw the events in Anorthosis (in our 3rd world paradise)

THE ABSURDITY surrounding the Anorthosis allegations, which dominated the news for several days last week, should not surprise anyone as it is perfectly in keeping with the irrationality that has become the trademark of our strange country.

Only in Cyprus could these bizarre goings-on have taken place. The lack of gravity and overall shoddiness that prevailed are features which mark all aspects of our life, including politics.

I have no intention of going into the substance of the case or whether there is sufficient evidence to bring a case against club chairman Andreas Panteli, that is for the police to decide. I am more interested in the behaviour of the main players in this comedy, which confirms the view that in this country everything, no matter how serious, ends up as farce.

Take chairman Panteli – six of his fellow directors went to the police and reported him for allegedly taking money from the club’s kitty, issuing false receipts and of depositing cheques issued by the club in his personal accounts. As expected, he denied the allegations in an issued statement. He was subsequently detained by the police and his lawyer announced that he had “incontrovertible evidence” that proved his client’s innocence.

His client Panteli, however, refused to give a statement to police during his remand. Instead, after three days in custody, he tendered his resignation to the Anorthosis board and signed a document in which he undertook to return “all amounts that are considered to be owed”.

His lawyer, meanwhile, is sacked on air, while representing Panteli in a TV show about the saga (another lawyer called the show to announce that the studio guest did not represent the club chairman) and his ‘incontrovertible evidence’ was never released. Describing these goings-on as farcical could be a bit of an understatement.

But what about the board members? They had gone to the police and reported two or three instances of wrongdoing, giving details of the amounts missing from the club’s funds. A couple of days later, they started publicly threatening to make more revelations about the rest of the cash missing from Anorthosis’ coffers. The message was that more money had been taken and they could give additional statements to the police.

But why did they not give the full story about all the amounts that had been taken when they went to the police the first time? Did they leave some of the money that had been taken in reserve, to be used in the future?

The farce did not end here. The board members eventually announced that after Panteli’s statement they had decided to withdraw their complaints, as if this were a civil case that could be dropped as soon as the aggrieved party chose not to pursue it. But we are not talking about a case in which two people quarrelled and one reported the other to the police of slapping him and withdrawing his complaint once they had made up. Did the directors not realise that they made allegations of criminal offences which cannot be withdrawn?

And what can you say about the team’s coach Timur Ketsbaia and the supporters, all of whom announced from the first moment that they would be standing by Panteli? They were informed that a large amount of money had gone missing from their club and all they could do was sing the praises and cheer the main suspect, before the police had even started investigating the case.

As for the television presenters who did shows about the Anorthosis dispute, they were inconsolable because instead of “sorting out their differences amongst themselves”, management went to the police. Yes, even theft, in this country, is considered nothing more than a minor misunderstanding and the parties involved – victim and thief – are urged to “sort things out”.

Everything can be sorted out in our pitiful society because everyone is excused from taking responsibility for their actions. As for the law, it is an irrelevance that nobody needs to take seriously.

[patriotisplus]

source: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb ... ivecolumns




Γιβραλτάρ. Δεν θα ήταν καλύτερα;


Είναι στιγμές που, ειλικρινά, διερωτάται κανείς εάν δεν θα ήταν όλα καλύτερα εάν είχαμε μείνει μια αποικία, ένα Γιβραλτάρ ας πούμε, αλλά ενταγμένοι με ένα ειδικό καθεστώς μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν σας το κρύβουμε. Μας πέρασε πολλές φορές από το μυαλό. Θα ζούσαμε σε μια χώρα που θα λειτουργούσε, αλλά χώρα ολόκληρη όχι μισή, θα ζούσαμε μια χαρά και, αντί να μας ρημάζει η Τριάδα που κάνει κουμάντο στο μπουρδέλο που έχουμε σήμερα (οι διακόσιες γνωστές οικογένειες, οι παπάδες και οι μαφιόζοι), θα πληρώναμε το κατιτί μας στους Εγγλέζους (ΟΚ, παραπάνω από κατιτί, αλλά παρά τα σημερινά χάλια...) και θα είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο. Αποικία μεν, αλλά αποικία του 2008. Για αυτό αναφέραμε το Γιβραλτάρ. Τους καταπιέζει πλέον κανείς; Ουδείς. Μια χαρά περνάνε. Ακούνε για ανεξαρτησία ή για κοινή κυριαρχία με την Ισπανία και λένε: Ρε, μα είστε σοβαροί; Ούτε σκάνδαλα, ούτε διαφθορά, ούτε αναξιοκρατία. Και το καλύτερο; Αν δεν γινόμασταν κράτος (κράτος, τρόπος του λέγειν) δεν θα είχαμε κόμματα, ούτε πολιτικούς. Τίποτα.

Για σκεφτείτε μερικά παραδείγματα: Ο Κουλίας λ.χ. θα ήταν (το πολύ) ένας μουχτάρης κάπου σε ένα χωριό της Καρπασίας. Θα μάζευε καραόλους (ξέρει αυτός...) θα οδηγούσε πάνω από το όριο ταχύτητας μιλώντας και στο κινητό του, αλλά μετά θα έκανε μαθήματα οδικής συνείδησης στους συγχωριανούς του. Η Αντιγονάρα, ας πούμε, θα καθόταν στην αυλή της στη Μόρφου και θα κουτσομπόλευε με τις γειτόνισσες άλλες γειτόνισσες (με την καλή έννοια, κ. Αντιγόνη μου, καλό με την κακή;) ή θα ύφαινε "αλατζιές" για να τις φορά (να θυμάται τα νιάτα της και να ψυχαγωγεί τη Μόρφου) ή θα έβαζε τις φωνές του άντρα της (ο οποίος θα την έτρεμε). Ο Πιττοκοπίτης (θα είμαστε καλοί σήμερα, είναι γιορτάρες μέρες) θα ήταν εκπρόσωπος του Συνδέσμου Ποιμνιοτρόφων Πάφου και θα ερχόταν μία φορά το χρόνο να φέρει τα αιτήματά τους στον Κυβερνήτη μαζί με κάνα ριφούδιν για barbeque. Η Αθηνά Κυριακίδου είναι γραμματιζούμενη. Θα είχε φαρμακείο κοντά στην Ανεξαρτησίας. Οι πλείστοι πελάτες θα πήγαιναν μία φορά και όλοι θα έφευγαν μουρμουρίζοντας, "Παναΐα μου, Δέσποινά μου, εν βάλλει γλώσσαν μέσα!". Ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα ήταν επιλαχών μουχτάρης της Πόλεως Χρυσοχούς, θα ζούσε με το όνειρο ότι μια μέρα θα έριχνε τον μουχτάρη, αλλά με την επίγνωση ότι ποτέ δεν θα το αποτολμούσε και θα διέψευδε ως κουτσομπολιά τις φήμες που τον έφεραν να μοίραζε μικροσυσκευές στην Πόλη την πρώτη φορά που διεκδίκησε...

Ωραία δεν θα ήταν; Πάρτε τους, αν θέλετε, έναν - έναν και αυτοσχεδιάστε. Ο Χριστόφιας. Θα ήταν συντεχνιακός της ΠΕΟ, ίσως και υπεύθυνος για τη διανομή της "Χαραυγής" στην περιοχή Δικώμου. Ο Αναστασιάδης, αστός γαρ, θα είχε δικηγορικό γραφείο και θα έπαιρνε inside information για υποθέσεις από τον αδερφό του τον Πάμπο, ο οποίος θα ήταν (ειδικός) λοχίας στην Αστυνομία της Αυτού Μεγαλειότητας. Ο Καρογιάν θα ήταν πωλητής στου Κουγιουμτζιάν και θα έκανε αβέρτα τα κομπλιμέντα στις πελάτισσες. Ο Νικόλας; Ο Νικόλας δεν θα υπήρχε. Τελεία. Αυτό και εάν...! Ο Ομήρου θα ήταν κι αυτός ένας δικηγόρος κάπου στην Πάφο και θα απολάμβανε ζεστά τα κουπέπια της μαμάς του αντί να του τα στέλνει στη Λευκωσία σε Tupper. Τα παιδιά (τα εγγόνια, τα δισέγγονα και μελλοντικώς τα τρισέγγονα) των αγωνιστών της ΕΟΚΑ (τόσο αυτών που αγωνίστηκαν όσο και αυτών που λένε ότι αγωνίστηκαν) θα είχαν τις ίδιες ευκαιρίες με τα παιδιά του υπόλοιπου κόσμου, αφού δεν θα είχαν υπάρξει αγωνιστές. Το δε νησί θα είχε γλιτώσει από την κατάρα των κακόγουστων (ε/κ και τ/κ) μνημείων και των αγαλμάτων, που το βιάζουν αισθητικώς και ανηλεώς από τη μια άκρη ως την άλλη.

Δυστυχώς, όμως, οι Εγγλέζοι δεν ήταν τόσο πονηροί ώστε να φέρουν τους παπάδες με το μέρος τους και να τους αναθέσουν να μαζεύουν τους φόρους για λογαριασμό τους, με το αζημίωτο φυσικά, όπως έκαναν οι Τούρκοι, εξαγοράζοντας την αφοσίωση των παπάδων για τέσσερις αιώνες. Έτσι, οι παπάδες αποφάσισαν ότι πρέπει να ενωθούμε με την Ελλάδα και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σήμερα. Σ' αυτό το μπουρδέλο. Στο μοναδικό ευρωπαϊκό ("ευρωπαϊκό", για την ακρίβεια) κράτος στο οποίο (πέρα από όλα τα άλλα...) θα μπορούσε να καταγραφεί και αυτό που βλέπουμε άφωνοι τις τελευταίες μέρες: Να λειτουργεί επί σειρά ετών ένα δημόσιο ίδρυμα, να γίνονται προσλήψεις, προαγωγές, μεταθέσεις, να ξοδεύονται τρελά ποσά, χωρίς κανείς να έχει πάρει χαμπάρι ότι υπάρχει! Δεν ξέρουμε εσείς, αλλά εμείς, αυτό ειδικά, όχι μόνο στην Ευρώπη δεν το ακούσαμε να συμβαίνει, αλλά ούτε και στην Αφρική. Για αυτό σας λέμε. Ίσως να ήταν καλύτερα αν είχαμε μείνει εκεί που ήμασταν. Μια αποικία μεν, αλλά που θα την διοικούσε ένα κανονικό κράτος. Αντί ένα κράτος της πλάκας, το οποίο θα αγωνιζόταν μάταια να πάψει να είναι μια τριτοκοσμική αποικία.

Εγγλέζοι! Αυτή η αδίστακτη ράτσα! Μάς τιμώρησαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο: Έφυγαν από την Κύπρο και άφησαν τους Κυπραίους στα χέρια των Κυπραίων. Το απάνθρωπο και σατανικό, ατελείωτο βασανιστήριο. Για σκεφτείτε λίγο: Εάν τους λέγαμε σήμερα να μας πάρουν πίσω, να "πάρουν μέσα" την Κυπριακή Δημοκρατία όπως παίρνουν τα αυτοκίνητα ένα πράγμα, είτε αυτοί είτε οποιοδήποτε άλλο κανονικό και σοβαρό κράτος, θα υπήρχε πιθανότητα να δεχόντουσαν; Θα ήταν ίσως η μοναδική περίπτωση κατά την οποία εάν μια χώρα έλεγε, "ελάτε, σας καλούμε εμείς, σας... χαριζόμαστε, θέλετε να μας αναλάβετε;", κανένα σοβαρό κράτος δεν θα έμπαινε ποτέ σε τέτοιες περιπέτειες. Αυτό απαντά και σε ένα άλλο ερώτημα: Πόσο σκ... καταφέραμε να τα κάνουμε. Ούτε καν 50 χρόνια μετά!


Could you please provide a translation into English in future posts, thank you

Lana.

[DT.]

OK, I've changed my mind, everyone pile in Kulumaka!