Η άλλη πλευρά της ιστορίας...
Συγκλονιστική ήταν η ιστορία δύο πρώην αιχμαλώτων της Κυπριακής τραγωδίας του 1974, ενός Ελληνοκύπριου, του Χρίστου Κυπριανού 70 ετών σήμερα από το Λευκόνοικο και τώρα στη Λάρνακα και ενός Τουρκοκύπριου, του Αχμέτ Γιωργατζέ 51 ετών σήμερα από το Τζάος και τώρα στη κατεχόμενη Αμμόχωστο. Συναντήθηκαν για δεύτερη φορά στη Λάρνακα, τις τελευταίες 15 ημέρες, αυτή την φορά στο εστιατόριο «ΕΝΑΛΙΑ» το οποίο διαχειρίζεται η κόρη του Κυπριανού και τα ξαναθυμήθηκαν όλα από την αρχή. Η πρώτη συνάντηση στη Λάρνακα πριν 15 ημέρες έγινε με πρωτοβουλία της γνωστής Τ/Κ δημοσιογράφου Sevgul Uludag και συμφώνησαν να ξανασυναντηθούν και σήμερα όπως και έγινε. Ο Αχμέτ ήταν 17 ½ ετών στις 15 Ιουλίου 1974 και εργαζότανε σαν οικοδόμος στη Λευκωσία. Φυγαδεύτηκε όμως από τον 36χρονο Κυπριανού και άλλους στη κατεχόμενη Λευκωσία και μετά την δεύτερη φάση της Τουρκικής εισβολής, πήγε στο χωριό του το Τζάος. Εκεί δεν ξέχασε ποτέ την βοήθεια του Κυπριανού. Έτσι όταν στις 17 Αυγούστου 1974 ο Κυπριανού πιάστηκε αιχμάλωτος στο Λευκόνοικο και τον μετέφερναν για εκτέλεση στο Τζάος, βρέθηκε από μηχανής Θεός ο 17χρονος Αχμέτ και τον γλίτωσε. «Με φοάσε μάστρε Χρίστο είπα τους ότι εν είσαι στρατιώτης». Έτσι ο Κυπριανού γλίτωσε την ζωή του, χάρις στο έφηβο τότε, Αχμέτ. Όταν απελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία εγκαταστάθηκε στη Λάρνακα. Απέκτησε οικογένεια και τώρα είναι συνταξιούχος οικοδόμος. Ο Αχμέτ εγκαταστάθηκε στη Αμμόχωστο. Όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα πριν πέντε χρόνια το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να αναζητήσει τον Κυπριανού, αλλά στη Λευκωσία εφόσον εκεί εργαζόντουσαν το 1974. Μετά από προσπάθειες 3 ημερών απογοητεύτηκε, μάλλον νόμισε ότι ο Κυπριανού δεν την γλύτωσε. Εκτός από την Sevgul Uludag η οποία ανέλαβε να τον βοηθήσει. Και τα κατάφεραν να εντοπίσουν τον Κυπριανού στη Λάρνακα πριν 15 ημέρες. Τα δάκρια δεν σταματούσαν λεπτό από τα μάτια του Κυπριανού ενώ διηγείτο στους παριστάμενους στο ΕΝΑΛΙΑ ,το Σάββατο και την Κυριακή, την ιστορία. Ο Αχμέτ κοιτούσε δεξιά και αριστερά -εφ όσον δεν γνώριζε Ελληνικά- και άκουγε τις μεταφράσεις που του έκαναν. Υποσχέθηκαν ό ένας στο άλλο ότι θα ξανασυναντηθούν.
http://www.phileleftheros.com/main/main ... &id=580619
The other side of history…
Shocking was the history of two former captives of Cypriot tragedy 1974, Greekcypriot, Christos Kyprianou of 70 years today from Leykonoiko and now in the Larnaca and the Turkishcypriot, Achmet Giorgatze of 51 years today from Tzaos and now in possessed Ammochosto. They met for second time in the Larnaca, the last 15 days, this time in the restaurant “ENALIA” which manages the girl of Kyprianou and they remembered all from the start. The first meeting in the Larnaca before 15 days became with initiative of the known journalist Sevgul Uludag and they agreed to meet today as it as well. Achmet was 17 ½ of years on 15 July 1974 and worked as builder in Nicosia. He's been rescued however from the 36 year old Kyprianou and other in possessed Nicosia and afterwards the second phase of Turkish invasion, he went to his village Tzaos. There he never forget the help of Kyprianou.
Thus when on 17 August 1974 Kyprianou was caught captive in Leykonoiko by turkish army and transfered to Tzaos for execusion, he was found by the 17 year old Achmet and he was saved. “Don't be afraid mastre Christos, I told the soldiers that you are not a soldier”. Thus Kyprianou saved his life, thanks to the young then, Achmet. When he was released from the captivity he moved to Larnaca. He made a family and is pensioner builder. Achmet is now in Ammochosto. When opened the barricades before five years the first thing he did was to seek Kyprianou, but in Nicosia provided that there they worked in 1974. After efforts of 3 days it was disappointed, rather believed that Kyprianou was not saved from the turksih army. Apart from Sevgul Uludag who undertook helped him. And him accomplished they locate Kyprianou in the Larnaca before 15 days. Tears did not stop from the eyes of Kyprianou while he was telling his story. Achmet who does not know Greek and heard the translations that made for him. They promised to meet again.