Get Real! wrote:Bananiot wrote:In today's "Politis" newspaper a former EOKA member and now a retired teacher sheds more light on the events. He recalls that in November 1963, officers of ELDYK and the Cypriot army, recruited all 120 male students of the Cyprus Teachers' Academy (bar one who was thought to be leftist) and were told that they would be trained in the use of arms because on December 25 there will follow an attack on the Turkish Cypriots that would result in the annihilation of all the Turkish Cypriots so that enosis would be declared. "Not even one Turkish cat will remain alive" they were told.
The above are written by Christos M. Savva, from Lysi.
With such a great plan it sounds like Christos M. Savva would be lucky to point to Cyprus on a map...
Δημοσιεύθηκε στον «Φ» απάντηση σε σχόλιο μας από «μέλος των επιτροπών για άνοιγμα των οδοφραγμάτων», όπως υπέγραφε και ήταν αποκαλυπτική για τον τρόπο που σκέφτονται μερικοί οι οποίοι νομίζουν ότι κατέχουν πιστοποιητικά μιας μεταμοντέρνας πολιτικής, που τους επιτρέπουν να κατηγορούν όλους τους υπόλοιπους ότι καταστρέφουν τον τόπο.
«Εξακολουθεί στην αρθογραφία τους («ο Άριστος Μιχαηλίδης και άλλοι», όπως έγραφε - ευτυχώς είναι «και άλλοι», δεν είμαι μόνος μου) να καλλιεργείται η αντίληψη και να κτίζεται η συνείδηση ότι το εθνικό πρόβλημα στην Κύπρο είναι πρόβλημα επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας, τουρκικής βαρβαρότητας, και να μπαίνει στο περιθώριο η βαρβαρότητα του ελληνοκυπριακού εθνικισμού, η βαρβαρότητα του ελληνικού πραξικοπήματος ενάντια σε Τούρκους αλλά και Έλληνες.» Πρόκειται για την λογική, που έχει καταστρέψει κάθε πιθανότητα επίλυσης του Κυπριακού πάνω σε δίκαιη βάση και μετά κατάστρεψε και κάθε ελπίδα για ενωτική και βιώσιμη λύση. Δηλαδή, το πρόβλημα «επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας» δεν είναι υπαρκτό, δεν είναι γεγονός, αλλά είναι μια φαντασίωση που κτίζεται από την παραπλανητική εικόνα που δημιουργούν μερικοί αρθρογράφοι.
Όταν οι ίδιοι οι Τούρκοι στρατηγοί και πολιτικοί δηλώνουν, για παράδειγμα, ότι η Καρπασία είναι στρατηγικής σημασίας για την Τουρκία, διότι βρίσκεται «κάτω από το μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας», όπως λένε χαρακτηριστικά, δεν είναι γεγονός «επεκτατικής πολιτικής», δεν είναι στρατιωτική επέμβαση ξένης χώρας, αλλά μια ψεύτικη αντίληψη που καλλιεργούν μερικοί αρθρογράφοι, οπισθοδρομικοί σαν και του λόγου μου.
Ούτε είναι στο ίδιο πνεύμα οι επιθεωρήσεις των Τούρκων στρατηγών στα κατεχόμενα, που έρχονται ο ένας μετά τον άλλο για να ελέγξουν μήπως και με το νέο κλίμα, που επικρατεί συναχωθούν οι 40.000 Αττίλες, που έχουν εδώ.
Το άλλο καταστροφικό, είναι που αυτοί με τα πιστοποιητικά προοδευτισμού, πιστεύουν και αυτό υποβάλλουν και στη διεθνή κοινότητα, ότι «το εθνικό πρόβλημα» δεν είναι πρόβλημα επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας, δεν είναι δηλαδή πρόβλημα εισβολής και κατοχής, αλλά πρόβλημα «της βαρβαρότητας του ελληνοκυπριακού εθνικισμού και του ελληνικού πραξικοπήματος». Πραγματικά δεν έχουμε απαντήσεις, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Αυτή η λογική μόνο θλίψη προκαλεί. Ούτε καν εκνευρισμό. Διότι, το να υπομένεις τρεις δεκαετίες προσφυγιάς και μαρτυρίου, να ζεις μέρα νύχτα την απελπισία του αδικημένου, το να βλέπεις τους δικούς σου ανθρώπους να πεθαίνουν στους προσφυγικούς συνοικισμούς με το μαράζι της επιστροφής και να είσαι από πάνω και κατηγορούμενος (και από συμπατριώτες σου) διότι κάποιοι άλλοι, ξένοι από εσένα, έκαναν πραξικόπημα, δεν είναι καν για να το συζητάς. Δεν το αντέχει η κοινή λογική.
Αλλά, στο κάτω - κάτω το πραξικόπημα έγινε και τελείωσε το 1974. Η κατοχή συνεχίζεται ακόμα. Και αν πρέπει να αντιμετωπίσουν κάτι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι το πραξικόπημα, αλλά την κατοχή. Το πραξικόπημα θα το αντιμετωπίσουν σαν ένα ιστορικό γεγονός, αν θέλουν μπορούν να το παραδώσουν να το αντιμετωπίσει και η δικαιοσύνη. Αλλά η κατοχή, η παρουσία δηλαδή στον τόπο τους ξένου στρατού, που τους κρατά ομήρους και δεν τους αφήνει να ειρηνεύσουν, δεν είναι ιστορία, είναι το πραγματικό τους πρόβλημα. Δεν το αισθάνονται πια, τόσο το συνήθισαν;
Του Άριστου Μιχαηλίδη
από τον Φιλελεύθερο