Cyprus-Forum.com

[Viewpoint]

I woudl go along with what ever % was determined by this body plus allow for a certain amount of GCs who wanted to live with us in the TRNC.

Would that work the other way also? That is TC who wanted to live in the ROC.

Sure.

[relatino]

I woudl go along with what ever % was determined by this body plus allow for a certain amount of GCs who wanted to live with us in the TRNC.

Would that work the other way also? That is TC who wanted to live in the ROC.

Sure.

Cool

[humanist]

Deniz,

Giving in to tantrumatic (does that word exist? It does now) kids is not the answer, Humanist. They will come back for more. Our country My home is the whole of Cyprus and the same is for you.

We have to find the right politicians to thrash something out or we are stuck with this status quo.

Deniz, I am over it. I now just want an end to the fiasco and hopefully I'll be able to return to my country as a whole as it may be. I doubt that I will in my life time see the whole and complete Cyprus that it was prior to 74. And as sure as hell I don't want future generations of Cypriot (I am excluding TC's here, because evidently they want their own country) kids from having to experience what the Israeli and Palestinian kids experience each and every day of their miserable existence. At least this way those Cypriots who want to live in Cyprus can do so the others can join the other country.

[Bananiot]

Humanist, this is the other side of Turkey, the one you probably do not know and which if you knew you would soon change your attitude. I am sorry its in Greek.

Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή,
κόψ’ τη φωνή σου,
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός,
η σιωπή ειναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί,
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα, μου λέγαν:
«σώπα!».

Στο σχολείο μου κρύψανε την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε: «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!»

Με φίλησε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
«Κοίτα μην πεις τίποτα, σσσ…σώπα!»

Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.

Ο λόγος του μεγάλου,
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
«Τι σε νοιάζει εσένα;», μου λέγανε,
«θα βρεις το μπελά σου, σώπα!».

Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
«Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα!»

Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά,
και τα ‘μαθα να σωπαίνουν,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική
και ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε: «Σώπα».

Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες, με συμβουλεύανε:
«Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα!»
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμία ζηλευτή,
με τους γείτονες, μας ένωνε όμως, το «Σώπα!».

«Σώπα!» ο ένας, «σώπα!» ο άλλος, «σώπα!» οι επάνω, «σώπα!» οι κάτω,
«σώπα!» όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
«Σώπα!» οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας…
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του «Σώπα!».
Και μαζευτήκαμε πολλοί,
μια πολιτεία ολόκληρη,
μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!

Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ εύκολα,
μόνο με το «Σώπα!».
Μεγάλη τέχνη αυτό το «Σώπα»!

Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν’ την να σωπάσει.
Κόψ’την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.

Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απ’ το βραχνά να μιλάς,
χωρίς να μιλάς να λες «έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς»
Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω ο κερατάς!

Και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς.

Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’ την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις. Κόψε τη γλώσσά σου.

Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα ‘ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:

ΜΙΛΑ!

The above poem is by Azis Nesin and was recited at a four hour concert in Athens in honour of Mikis Theodorakis and was shown by RIK the other day.

[humanist]

Thank you Bananiot ........

[phoenix]

Bananiot no one is failing to appreciate that Turks can write poetry, and some Turks are logical, and some Turks are great Humanitarians . . . and so on.

But it is unnecessary (if not stupid by us) to give them a kind gift of part of Cyprus for being such good people

[utu]

Bananiot no one is failing to appreciate that Turks can write poetry, and some Turks are logical, and some Turks are great Humanitarians . . . and so on.

all right... who are you, and what have you done to Phoenix?